Olmek uzere olan yasli bir baba, yataginin basina uc oglunu
cagirarak, onlara vasiyette bulunur: "Ogullarim, ben olunce,
birbirinize dusmemeniz icin, size sahibi oldugum 17 deveyi
paylastirmak istiyorum. Miras olarak develerin yarisini buyuk
ogluma, ucte birini ortancaya, dokuzda birini ise kucuk ogluma
birakiyorum." Babalarinin olumunden sonra, mirasi babalarinin
vasiyeti uyarinca paylasmak uzere kardesler bir araya gelirler.
Fakat bir turlu isin icinden cikamazlar. Mirasi babalarinin istedigi
gibi pay edemezler. Cunku 17sayisi ne 2' ye, ne 3' e, ne de 9' a
bolunebilir. "Bu isin ustesinden ancak koyun tecrube ehli, yasli
bilgesi gelir!" diye dusunup, ona giderek, danisirlar. Bilge kisi
"Benim bir devem var, onu da alip, yeniden hesap yapin!" der. Bu
comertlige cok sasiran ogullar, 18 deveyi pay etmeye girisirler.
Once 2' ye bolerler, buyuk ogul 9 develik payini alir. Sonra 3'e
bolerler, cikan 6 deveyi de ortanca ogul alir. Daha sonra 9' a
bolduklerinde 2 deveyi de kucuk ogul alir. Ama, butun develeri
paylastiktan sonra ortada fazladan bir deve kalir, yine. Ogullar bu
duruma da bir cozum getirmesi için yasli bilgeye basvururlar. Bilge
kisi guler ve: "Iyi oyleyse!" der. "Sorunun cozumlendigine gore,
ben de devemi geri alayim."