Uzun zaman once bir ulke varmis refah icinde yasayan... Ulkenin
refah icerisinde yasamasinin sebebi iyi yurekli, durust krali imis.
Kral zaman zaman tebdili kiyafet ulkeyi dolasir, halkinin dertlerini dinler, sorunlara cozum bulurmus. Gene boyle bir gunde kral dolasirken, yolu dag basinda bir gol kenarina dusmus. Golun kenarindaki agacin dibine cokmus aksakalli bir dede, bir elinde bir kese, digerinde bir kese. Birinden bir tas alip, digerinden aldigi tasa baglayip gole atiyormus. Bu ise epey bir sure devam etmis ve nihayet bittiginde, dede yoluna gitmek uzere ayaga kalkmis ve kralla goz goze gelmis, Kral dedeye sormus, "Dede butun bir gun seni izledim, sen ne is yaparsin anlayamadim!" demis. Dede kralin sorusunu soyle cevaplamis, "Oglum ben insanlarin kaderlerini birbirine baglarim." , "Peki en son kimin kaderini birbirine bagladin?" diye somus Kral, "Kralin guzel kizi ile usagi Ahmet' in kaderini bagladim." demis aksakalli dede, Kral bu cevabi alinca dunyasi kararmis. Bir yanda guzeller guzeli akpak biricik kizi, ulkenin prensesi,diger yanda olmamis oglu kadar sevdigi zenci usagi Ahmet. Ne yaparim? Nasil eder de Ahmet' e bir zarar vermeden bu kaderi bozarim diye dusunerek, sarayin yolunu tutmus. Saraya gidince hemen sevgili usagi Ahmet' i huzuruna cagirmis ve ona, "Oglum Ahmet sana bir mektup verecegim, bu mektubu alacak ve Gunes' e gotureceksin!" demis, Krala sorgu sual edilmez. Bicare Ahmet mektubu ve yollugunu alarak dusmus bilinmez yollara, dusmus ki ne dusmek. Babasi kadar sevdigi Kral' i ona bir gorev vermis ve o bu gorevi yerine getirmeli, ama nasil? Gunlerce dere tepe demeden yol gitmis.Nihayet yorgunluktan bitkin halde iken gordugu bir ulu agacin golgesinde dinlenmeye karar vermis ve uykuya dalmis, uyandiginda bir de ne gorsun! Agacin az otesinde bir gol, o gol ki uzerine gunesin aksi vurmus! "Kralimin dedigi Gunes bu olsa gerek" diyerek, uzerinde sadece kulotu kalincaya kadar soyunarak atmis kendini gole. Dibe dogru yuzmus, yuzmus, yuzmus.... Taa dipte, gunesin aksinin tukendigi yerde bir de ne gorsun! Sahane bir hazine sandigi, almis sandigi cikmis, cikmis ama, Ahmet artik zenci degil bembeyaz bir Ahmet... Sadece kulotunun oldugu bolge eski rengini tasiyor. "Var bu iste bir hikmet!" demis ve acmis sandigi. Sandik gercek bir hazine sandigi, icinde bin bir turlu mucevherat ile birlikte uzerinde ‘Gunes' ten Kral' a’ yazan bir zarf. Ahmet ne yapacagini bilemez hale gelmis bir anda, yeni rengi ve yasadiklari ile ulkesine donunce kimsenin kendisine inanmayacagini dusunerek, ulkesine zengin bir tuccar kimligi ile donme karari almis. Donunce ulkesine, dusleri bir bir gerceklesmis. Ulkesinin bu yeni durust ve yakisikli tuccari ile guzeller guzeli kizini evlendirmeye karar verince Kral, dunyalar Ahmet' in olmus. Kral vermis vermesine kizini zengin tuccara ama aklida bir yandan oglu gibi sevdigi vehic bir haber alamadigi usagi Ahmet de imis. Gel zaman git zaman damadi ile birlikte bir ziyafet yemeginde iken yere dusen bir catali almak icin egilince Ahmet, salvarinin kenarindan kaba eti gozukmus... Bunu goren Kral gozlerine inanamamis. Yemek bitip te odasina cekilecek iken herkes, koridorun sonuna illerleyen damadinin arkasindan seslenivermis Kral, "Ahmet!" Ahmet seneler sonra duyunca gercek adini, gayri ihtiyari kendisine seslenen Krala donuvermis ve "Neler oldu Ahmet, evladim anlat basindan gecenleri bana!" diyen kralina butun olanlari bir bir anlatmis. Bunun uzerine Kral "Peki gunesin bana gonderdigi mektup?" diye sorunca da hemen odasina kosarak, sandiktan cikan mektubu almis ve Kral' a vermis, mektupta su satirlar yer aliyormus,

GUNESE YAZI YAZILMAZ....